2x nieuw jaar en het experiment
Door: Moi
Blijf op de hoogte en volg Thomas
09 Februari 2014 | China, Chengdu
Mijn laatste verslag is alweer zo 2013, dus leek het mij hoog tijd voor een nieuw verslag. Dit brengt mij meteen bij de jaarwisseling. Met een behoorlijke groep internationale studenten zijn we op stap geweest. Ik heb het café nog nooit zo vol gezien. Helaas heb ik het aftellen moeten missen. Om 10 voor 12 kwam een meisje binnen gelopen. Ze liep tegen DingFeng aan, strompelde twee stappen verder en liep vervolgens tegen mij aan. Ze was stomdronken. Ik herkende haar. We hadden elkaar de week van te voren ontmoet. Ze stond op het punt om te braken. Ik heb haar meteen bij haar kraag gegrepen en naar het toilet gesleept. Om kwart over 12 was alles er uit. Vervolgens heb ik haar aan een tafeltje gezet waar ze de rest van de avond heeft geslapen. De rest van de avond was het gezellig en iedereen heeft zich goed vermaakt.
De weken erna ben ik met DingFeng zo ongeveer ieder weekend op stap gegaan. Alles om de dormitory maar te ontvluchten en niet om 23.00u opgesloten te zitten op onze kamer. Het enige weekend dat ik niet op stap ben geweest, was het weekend tussen de twee weken in, waar mijn hele onderzoek om draait: het experiment. Gedurende deze twee weken heb ik namelijk een marathon experimenten-draaien gelopen. Iedere dag van 's morgens 10:00u uur tot 's avonds 21:00u heb ik gemiddeld 10 proefpersonen laten werken met de robot hier op de universiteit. Het was even doorwerken, maar hopelijk is het niet voor niks geweest.
Na deze twee weken van saaiheid was het dan zo ver. Het Chinese Nieuwjaar stond voor de deur. Voor de Chinezen is dit zoiets als kerstmis bij ons. Iedereen zoekt zijn familie op. Dat was al duidelijk te merken. Op de campus gingen de meeste restaurants dicht, de Chinese studenten gingen massaal naar huis en de faciliteiten sloten eerder hun deuren. Op zich was het wel fijn. Alles was lekker rustig. Het enige probleem: de avondklok van de dormitory werd vervroegd... Normaal moeten we voor 23:00u binnen zijn, maar tijdens de vakantie wordt dat vervroegd naar 22:00u. Dat had volgens het international office met de veiligheid te maken, waarop dat ik me dan weer afvraag waarom het dan onveilig is op de campus als niemand er is. Maar goed, ze zullen er vast wel een goede reden voor hebben en zo niet, dan kan ik daar toch vrij weinig aan veranderen. Dit resulteerde erin dat ik met DingFeng ervoor koos om tijdens het Chinese Nieuwjaar een hotelkamer te huren in de stad. Zo konden we makkelijk de stad verkennen.
We besloten om tijdens de jaarwisseling weer op stap te gaan, maar het niet al te laat te maken. Toen we bij onze vaste uitgaanscafé aankwamen,was er al een groepje vuurwerk aan het afsteken, voornamelijk knalvuurwerk.
Het café had een pizza-eet-wedstrijd georganiseerd. Voor de duidelijkheid, ik deed niet mee. Rond 23:00u verzamelde zich zo'n 12 mannen rondom de pooltafel, die voor de gelegenheid was omgetoverd tot een grote kamertafel. Er werd afgeteld en de pizzadozen werden geopend. Het geheelde duurde nog geen 5 minuten toen de nummer 1, 2 en 3 bekend waren. Ze kregen drankbonnen, die ze konden inwisselen in het betreffende café. Hierna was het wachten totdat er opnieuw kon worden afgeteld.Af en toe had DingFeng contact via WeChat (soort Whatsapp) met Chinese medestudenten die naar huis waren gegaan. De meeste van hun zaten op de bank met hun familie naar een galavoorstelling te kijken. Rond 0.00u werd er afgeteld. Vervolgens zijn DingFeng en ik naar buiten gegaan om het vuurwerk te bekijken. We zijn de straat afgelopen. Het meeste vuurwerk was op de grond. Hier en daar waren groepjes Chinezen die rotjes en fonteinen afstaken. In de verte hoorde af en toe een duizendklapper afgaan. En heel af en toe werd er een doos vuurpijlen afgestoken. Rond 0.30u was het meeste vuurwerken alweer afgestoken. DingFeng en ik zijn terug gegaan naar het café, waar we de rest van de avond hebben doorgebracht.
De dag erna zijn we ergens in de middag de stad in gegaan. Wat mij het meeste op viel, was dat het vrij rustig was. Ik had me ingesteld op zeer veel activiteiten op straat, maar dat viel reuze mee. Wat wel op viel was dat er veel complete families op pad waren. Daarmee bedoel ik families van drie generaties (opa/oma, vader/moeder/ooms/tantes, kinderen). Iedereen maakte er een gezellig uitstapje. Overal waren spelende kinderen en heel veel bellenblazers. Dit gaf een vrolijke sfeer. Aan het einde van de dag zijn we naar People's Park gegaan om te kijken of hier toevallig nog activiteiten waren, maar ook hier kwamen we alleen families tegen. Op zich was de sfeer in de stad heel gezellig, maar dus geen draken- of leeuwendans waar ik zo op had gehoopt. Er was ook geen vuurwerk of resten van vuurwerk te bekennen. Blijkbaar is het Chinese Nieuwjaar (althans, hier in Chengdu) een familiefeest, dat grotendeels in besloten kring wordt gevierd. 's Avonds zijn we weer op stap gegaan. Het was een bovengemiddeld drukke avond en we hebben weer een paar nieuwe Chinezen leren kennen. De tweede dag na het Chinese Nieuwjaar was het alsof er niks was gebeurd. Het verkeer was weer volledig op gang. Het was duidelijk dat iedereen weer de draad had opgepakt. Die avond zijn we voor de laatste keer op stap gegaan, maar ook hier was duidelijk te merken dat de Chinezen klaar waren met feesten. Het café sloot een uur eerder dan normaal.
Na deze een beetje tegengevallen tweede nieuwjaarswisseling, was het tijd om ook weer verder te gaan met mijn experiment. Ik heb op dit moment de data-analyse gedaan en afgelopen vrijdag heb ik een Skype gesprek gehad met mijn begeleider in Eindhoven. Terwijl ik dit ben aan het schrijven, zitten mijn ouder en Jorinda op Schiphol te wachten op hun vliegtuig. Morgen komen ze me opzoeken voor 10 dagen. We hebben een appartement geboekt waar we deze 10 dagen met zijn allen verblijven. Ik ben al weken aan het aftellen totdat ze hier zijn en heb allerlei bezienswaardigheden bedacht die we kunnen bezoeken. Morgen is het dan zover. Toen ik vandaag mijn bagage was aan het inpakken, voelde het alsof ik alweer naar huis ga. Maar eigenlijk komt thuis morgen naar mij.
Ik heb er zin in!!
De weken erna ben ik met DingFeng zo ongeveer ieder weekend op stap gegaan. Alles om de dormitory maar te ontvluchten en niet om 23.00u opgesloten te zitten op onze kamer. Het enige weekend dat ik niet op stap ben geweest, was het weekend tussen de twee weken in, waar mijn hele onderzoek om draait: het experiment. Gedurende deze twee weken heb ik namelijk een marathon experimenten-draaien gelopen. Iedere dag van 's morgens 10:00u uur tot 's avonds 21:00u heb ik gemiddeld 10 proefpersonen laten werken met de robot hier op de universiteit. Het was even doorwerken, maar hopelijk is het niet voor niks geweest.
Na deze twee weken van saaiheid was het dan zo ver. Het Chinese Nieuwjaar stond voor de deur. Voor de Chinezen is dit zoiets als kerstmis bij ons. Iedereen zoekt zijn familie op. Dat was al duidelijk te merken. Op de campus gingen de meeste restaurants dicht, de Chinese studenten gingen massaal naar huis en de faciliteiten sloten eerder hun deuren. Op zich was het wel fijn. Alles was lekker rustig. Het enige probleem: de avondklok van de dormitory werd vervroegd... Normaal moeten we voor 23:00u binnen zijn, maar tijdens de vakantie wordt dat vervroegd naar 22:00u. Dat had volgens het international office met de veiligheid te maken, waarop dat ik me dan weer afvraag waarom het dan onveilig is op de campus als niemand er is. Maar goed, ze zullen er vast wel een goede reden voor hebben en zo niet, dan kan ik daar toch vrij weinig aan veranderen. Dit resulteerde erin dat ik met DingFeng ervoor koos om tijdens het Chinese Nieuwjaar een hotelkamer te huren in de stad. Zo konden we makkelijk de stad verkennen.
We besloten om tijdens de jaarwisseling weer op stap te gaan, maar het niet al te laat te maken. Toen we bij onze vaste uitgaanscafé aankwamen,was er al een groepje vuurwerk aan het afsteken, voornamelijk knalvuurwerk.
Het café had een pizza-eet-wedstrijd georganiseerd. Voor de duidelijkheid, ik deed niet mee. Rond 23:00u verzamelde zich zo'n 12 mannen rondom de pooltafel, die voor de gelegenheid was omgetoverd tot een grote kamertafel. Er werd afgeteld en de pizzadozen werden geopend. Het geheelde duurde nog geen 5 minuten toen de nummer 1, 2 en 3 bekend waren. Ze kregen drankbonnen, die ze konden inwisselen in het betreffende café. Hierna was het wachten totdat er opnieuw kon worden afgeteld.Af en toe had DingFeng contact via WeChat (soort Whatsapp) met Chinese medestudenten die naar huis waren gegaan. De meeste van hun zaten op de bank met hun familie naar een galavoorstelling te kijken. Rond 0.00u werd er afgeteld. Vervolgens zijn DingFeng en ik naar buiten gegaan om het vuurwerk te bekijken. We zijn de straat afgelopen. Het meeste vuurwerk was op de grond. Hier en daar waren groepjes Chinezen die rotjes en fonteinen afstaken. In de verte hoorde af en toe een duizendklapper afgaan. En heel af en toe werd er een doos vuurpijlen afgestoken. Rond 0.30u was het meeste vuurwerken alweer afgestoken. DingFeng en ik zijn terug gegaan naar het café, waar we de rest van de avond hebben doorgebracht.
De dag erna zijn we ergens in de middag de stad in gegaan. Wat mij het meeste op viel, was dat het vrij rustig was. Ik had me ingesteld op zeer veel activiteiten op straat, maar dat viel reuze mee. Wat wel op viel was dat er veel complete families op pad waren. Daarmee bedoel ik families van drie generaties (opa/oma, vader/moeder/ooms/tantes, kinderen). Iedereen maakte er een gezellig uitstapje. Overal waren spelende kinderen en heel veel bellenblazers. Dit gaf een vrolijke sfeer. Aan het einde van de dag zijn we naar People's Park gegaan om te kijken of hier toevallig nog activiteiten waren, maar ook hier kwamen we alleen families tegen. Op zich was de sfeer in de stad heel gezellig, maar dus geen draken- of leeuwendans waar ik zo op had gehoopt. Er was ook geen vuurwerk of resten van vuurwerk te bekennen. Blijkbaar is het Chinese Nieuwjaar (althans, hier in Chengdu) een familiefeest, dat grotendeels in besloten kring wordt gevierd. 's Avonds zijn we weer op stap gegaan. Het was een bovengemiddeld drukke avond en we hebben weer een paar nieuwe Chinezen leren kennen. De tweede dag na het Chinese Nieuwjaar was het alsof er niks was gebeurd. Het verkeer was weer volledig op gang. Het was duidelijk dat iedereen weer de draad had opgepakt. Die avond zijn we voor de laatste keer op stap gegaan, maar ook hier was duidelijk te merken dat de Chinezen klaar waren met feesten. Het café sloot een uur eerder dan normaal.
Na deze een beetje tegengevallen tweede nieuwjaarswisseling, was het tijd om ook weer verder te gaan met mijn experiment. Ik heb op dit moment de data-analyse gedaan en afgelopen vrijdag heb ik een Skype gesprek gehad met mijn begeleider in Eindhoven. Terwijl ik dit ben aan het schrijven, zitten mijn ouder en Jorinda op Schiphol te wachten op hun vliegtuig. Morgen komen ze me opzoeken voor 10 dagen. We hebben een appartement geboekt waar we deze 10 dagen met zijn allen verblijven. Ik ben al weken aan het aftellen totdat ze hier zijn en heb allerlei bezienswaardigheden bedacht die we kunnen bezoeken. Morgen is het dan zover. Toen ik vandaag mijn bagage was aan het inpakken, voelde het alsof ik alweer naar huis ga. Maar eigenlijk komt thuis morgen naar mij.
Ik heb er zin in!!
-
09 Februari 2014 - 17:42
Maurice En Veronique Thijssen:
Hoi Thomas,
leuk om ook eens te horen hou chinezen nieuwjaar vieren.
En dat je veel op stap kunt gaan en veel nieuwe mensen leerd kennen.
heel veel plezier met je ouders en je vriendin.
groetjes van Maurice en Veronique.
en we kijken al uit naar je volgende versla! -
09 Februari 2014 - 18:06
Irene:
Lieve Thomas,
Heel veel plezier met je vriendin en je ouders komende weken!!!
Lijkt ons leuk jou weer te zien als je terug bent en je verhalen live te horen...
Heel veel groetjes knufff en xxxxxxxjes
Liefs....Marcel Mathieu Guy en Irene -
09 Februari 2014 - 19:04
Elly:
Hoi Thomas .
Je zult wel blij zijn als je de thuishaven in je armen kunt sluiten.
maak er met je ouders en Jorinda een paar gezellige dagen van
en dan nog even dan zien we jou ook weer en kunnen van jouw
verhalen genieten.
Heel veel lieve groetjes Elly -
09 Februari 2014 - 20:50
Netty Hendriks:
Hoi Thomas, leuk om weer een verslag van jou te lezen. Hopelijk kun je je project goed afsluiten.En de komende 10 dagen ga je lekker genieten met Jorinda en je ouders.
Deze periode zul je je hele leven blijven herinneren.Geniet er nog maar even van want het is zo weer voorbij.
Groetjes Netty -
10 Februari 2014 - 17:10
Ronald En Karin:
Heey Thomas,
leuk om te lezen wat je weer allemaal meemaakt.
Ja, wij hebben gezorgd dat jouw bezoek op tijd in de bus zat en daardoor de vlucht naar China kon halen.
En vanmorgen heb ik gehoord dat het vliegtuig goed geland is in Chengdu.
Wat zal dat een heerlijk weerzien zijn geweest.
Zorg goed voor ze en een heerlijke tijd met z'n allen in China.
En gelukkig zien wij jou binnenkort ook weer, maar dan hier in Nederland.
Groetjes allemaal, Ronald en Karin -
12 Februari 2014 - 13:23
Kris:
Thomas!
Ik zie al helemaal voor me hoe je dat meisje naar het toilet hebt gesleept, haha. Tja, dat is ook een (unieke) manier om de jaarwisseling te vieren; brakend en slapend. Leuk dat je wat bezoek van thuis krijgt! Al is het in de laatste maand, je hebt nu wel de kans om ze China te laten zien. Tot over ongeveer drie weekjes!
Groet,
Kris -
21 Februari 2014 - 19:49
Esther Feron:
Hè Thomas,
Wat een avonturen , erg leuk om je verslagen te lezen.
Veel plezier nog de laatste dagen.
Groetjes van Cyriel, Esther Isa en Levi
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
